discographie
- expand_moreArtefacts - solo electronics (2011)
01 Nuageux II (2011) 5:38
02 Chaos baart harmonie (2005) 13:58
03 Noisy knifes + gong (2011) 3:16
04 Aliasing bell pattern (2009) 15:22
05 Nuageux IV (2011) 6:35
"Quite an interesting and fascinating musical journey and an excellent musical discovery", Frans de Waard (Vital Weekly)
"Of Florian Wittenburg nu gebruik maakt van Griekse filosofen, een zelfontworpen crisscrossfilter, tafelmessen en samplefrequenties of opnamefouten een nieuw leven gunt, altijd blijven zijn geluidswerken spannend en – ondanks alle eraan verbonden eruditie – nauwelijks voorzichtig", Arjan de Jonge (Gonzo)
"Bei Florian Wittenburg reagieren die Klänge aufeinander, was wiederum das Hörerlebnis besonders spannend macht", Klaus Hübner (Neue Rhein Zeitung)
"Les bruits sont esthétisés au possible et, bizarrement, rendus plus inquiétants encore. Leur effet résume toute l'ambient industrielle qui ressort de ces travaux de Wittenburg, qui sont beaux comme des carcasses de fer en décomposition", Pierre Cecile (Le son du Grisli)
"these are largely musical experiments undertaken on the fringes of science and art, but are genuinely interesting", (Leicester Bangs)
"Das Album 'Artefacts' mit dem Zusatz 'solo electronics' ist ein Satz von elektronischen Angelegenheiten aus den Jahren 2005 bis 2011, die von fast klösterlicher Stimmung, evozierter und verlängerter Unaufgeregtheit und (im Einklang mit dem zweiten Titel) harmonischem Chaos durchzogen sind", Z.K.Slaby (His Voice)
"The use of varied approaches gives birth to a soft, rarefied and hyperbolic continuum with precise treatments and nuances. The compositions presented here are five scores echoing with gasps, beautiful textures, metallic and iterated sounds and atmospheres that envelop the listener in an ethereal and metamorphic microcosm reminiscent of the gelid conceptuality of the Parisian Centre de Création Musicale Iannis Xenakis, an institution the composer has collaborated with since 2005", Aurelio Cianciotta (Neural)
"Artefacts resulte surtout d'une epuration minimaliste des sons, realisee a travers divers filtres et aboutit a des atmospheres sonores abstraites et etherees, parcourues de nuances diverses, un peu hypnotique (Noisy knifes + gong) et parfois plus destructurees par des reverberations chaotiques (Chaos baart harmonie)", Pierre Durr (Revue&Corrigee)
"Wittenburg works with a limited range of variables admittedly, but care is evident in the output: in the opener, ‘Nuageux II’, the air ripples and rolls the way rivers do, the vibrating knives almost visible. Vacillating between cavernous and dense, ‘Chaos Baart Harmonie’ is as monolithic as lathe-scored obsidian, carved particles tinkling hypnotically in frozen space like seashells in a tumble dryer. ‘Noisy Knifes + Gong’ (sic) sees gong chimes swelling from orifices torn open by processed metal-on-metal scrapes. ‘Aliasing bell pattern’ experiences underwater bell chimes from a bandaged, anaesthetised head – distant peals passing like rays of light over gauze in tightening sweeps. In the closer, ‘Nuageux IV’, a motorised metallic purr repeatedly retreats and returns in a spectrum of subtle new frequencies. ", The Sound Projector
"Als dit geen jazz is, dan is het op z’n minst jazzy. De debuut-cd van Florian Wittenburg bij het vooruitstrevende Duitse label NurNichtNur levert een niet alledaagse luisterervaring op. De ruimtelijk opgezette compositie ‘Noisy knifes + gong’ is gebaseerd op samples van het nieuw geconstrueerde instrument de Messertisch. Een stuk met de veelzeggende titel ‘Chaos baart harmonie’ verwijst naar samples van de Trompet and the Bard, door de maker omschreven als ‘instrument sculptures’. Het resultaat valt het best te omschrijven als verstilde abstracties met een dramatische opbouw. Behendig balancerend op het grensvlak tussen diverse muzikale disciplines toont Wittenburg zich een absolute eenling – wat uitsluitend een compliment is als dat over een kunstenaar wordt gezegd.", Rudie Kagie (Vrij Nederland)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreSympathetic, (a)symmetric - new music for piano (2013)
01 Patterns in a chromatic field I - IM Morton Feldman (2008-2009)
02 Patterns in a chromatic field II - IM Morton Feldman (2008-2009)
03 Patterns in a chromatic field III - IM Morton Feldman (2008-2009)
04 Patterns in a chromatic field IV - IM Morton Feldman (2008-2009)
05 Three Drones I (2009)
06 Sol meets John I (2009)
07 Sol meets John II (2009)
08 Three Drones II (2009)
09 Chords in slow motion (2000)
10 Three Drones III (2009)
“Florian Wittenburg was born in Berlin in 1973 and now lives in The Netherlands. He composes in the best tradition of the New York School. Morton Feldman is Florian Wittenburg's big hero on this cd, with piano work that he made between 2000 and 2009. With Feldman, Wittenburg shares the silence between the decaying tones, the striking intervals and the thinking in patterns. But the composer gives a beautiful turn to those elements: His music sounds calm in “Patterns in a Chromatic Field” (a title borrowed from Feldman), dark in “Sol meets John” (aiming at the painter Sol Le Witt and composer John Cage), becomes silent in “Chords in slow motion”, but always remains focused tightly, with regular rhythms and clear, signal-like phrases. At the piano sits alternately, Nico Huijbregts Daan Vandewalle and the composer himself: all three pretty competent at the interpretation of these meditative works. The long pauses, the ritual construction, the relief in hard and soft give Wittenburg's music its very own, almost rhetorical character.”, Anthony Fiumara (Composer, Musicologist, co-founder of Ensemble Lunapark, he writes for Trouw)
"In between christmas and new year everything slows down a bit, and a good book is never far out of reach and then this sort of quiet piano music is always nice to hear. I am perhaps not qualified at all to say something about this in terms of where it stands in the world of true classical music, but it does sound great to these untrained ears.", Frans de Waard (Vital Weekly)
"die Musik schreitet durch ihr Klangspektrum und verschleiert ihre mathematische Kompliziertheit mit schönen, weichen, harten, klar unterscheidbaren Tönen", Klaus Hübner (Neue Rhein Zeitung)
"Dit is zijn 2e cd, die werd uitgebracht op het experimentele duitse sound art label Nurnichtnur. Op de cd klanklandschappen, ambientachtige stukken met drones, liggende accoorden en minimale verschuivingen. Stilstaande muziek af en toe. Mooi. Pianisten Daan van de Walle en Nico Huijbregts spelen ook in een aantal stukken - dat zijn dan improvisaties, terwijl de stukken van Wittenburg gecomponeerd zijn", VPRO (Dutch radio)
"Florian Wittenburg livre, avec cette brassée de pièces récentes, un convaincant recueil consacré au seul piano...Sous les doigts de son auteur, la longue suite liminaire s'affranchit intelligemment de l'influence déclarée pour révéler, dans la réitération des motifs, une belle chorégraphie et, à l'occasion, des gestes de carillonneur...Soit un art qui, s'il n'est pas renversant, illustre, avec sa délicatesse, ses scrupules et ses suspensions, une passion attentive. ", Guillaume Tarche (Le Son du Grisli)
"Und so hat das ganze Album nicht nur den Wert eines durchdachten Experimentierens kompositionell und performativ, sondern auch kompositions-interpretativen Harmonierens und Zusammenhalts. Es ist ein Hörerlebnis dank seiner ausbalancierenden veränderlichen Unveränderlichkeit, die uns lockt und ins Beobachten aller Details hineinzieht", Z.K.Slaby (His Voice)
"Florian Wittenburg has been fond of establishing different partnerships throughout his career, exploring multidisciplinary artistic fields: video, sculpture, web and technology. So, it is no surprise that there is a sense of exaggerated abstraction, especially when the audio evolutions are left so aerial, vibrant, evocative and rarefied. There is an overriding coherence and purity to the sequences, which maintain focus amid a combination of classical, contemporary and electronic influences. However, the trend is quite contemplative; the symmetry and the balance between the parts and the harmony concatenations make the conditions for a kind of estrangement: the reiterations assume the rhythms of a refined lullaby, delicate and persuasive like a mantra, sympathetic and eccentric," Aurelio Cianciotta (Neural)
"Hoe dan ook slaagt Wittenburg erin om de muziek uit het vormloos zwevende te houden. Een hangende spanning houdt de luisteraar bij de les, niet in het minst omdat het pedaalgebruik niet resulteert in een klankbrij. Het geluid wint echter wel aan ruimtelijkheid wat nog uitvergroot wordt door het secure spel van Wittenburg zelf. Toon, aanslag, dynamische contrasten en de balans binnen de samenklanken zijn allemaal uiterst afgemeten", Koen van Meel (Kwadratuur)
"From an appropriate standpoint, all the pieces are very striking, powerful, involving and transporting. They may have roots in pieces for piano by Purcell rather than Schoenberg or Satie, but Wittenburg states a more modern interest in Morton Feldman and his term “crippled symmetry”. I must say I enjoy listening to this disc very much.", (The Sound Projector)
"Alle emoties zijn strak beteugeld. Het geluid van de piano in gesprek met stilte. Klanken zijn elementen van toonladders die volgens een strikte theorie geordend worden. Bij het uitwerken van de theorie laat Wittenburg echter regelmatig het pragmatisme de overhand krijgen om tot een melodie te komen die het gehoor meer prikkelen. Wittenburg lijkt op zoek naar het wankele evenwicht tussen theoretische onderzoekingen en voor het gehoor aangenaam spel. En passant brengt hij hommages aan Sol LeWitt, John Cage en aan Morten Feldman.", Michiel de Jong (Gonzo)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_more17 Clips (2014)
01 1st patch for Steve Reich 19:10
02 Für Alina 2:57
03 17 Clips 20:27
04 Für Alina 3:01
05 2nd patch for Steve Reich 15:54
“Very slow yet very majestic flowing music, with on the DVD – the only piece that has a film images to it, by Marcel Wierckx, with equally slow changing patterns, which follow the music quite well. It has a fine modern classical feel, both the music and the images, reminded me of serious academic backgrounds, which is certainly the case with Wittenburg. My favorites here are the two Reich pieces, but then the rest is as equally good, I should think. A fine release of modern minimal music.”, Frans de Waard (Vital weekly)
"Ich finde es immer wieder faszinierend, wie es Dir mit Deiner Musik gelingt, eine ganz eigene Stimmung und Atmosphäre zu schaffen, die einen Hörer - ob er es will oder nicht - in ihren Bann schlägt. Ich finde nach wie vor das, was du komponierst, sehr sehr spannend.", Prof. Dr. Gunter Senft
"Ik vind het weer een erg mooi album. Je hebt echt wat te pakken in je muziek", Anthony Fiumara (Composer, Musicologist, co-founder of Ensemble Lunapark, he writes for Trouw)
"The whole album is strongly contemplative, flawlessly constructed, and a joy to listen to. There is also a DVD where “17 Clips” (and only that piece) is accompanied by gorgeous video abstractions by Marcel Wierckx.", Monsieur Delire
"Dass an dieser Stelle trotzdem eine Rezension erscheint, ist der enormen Musikalität geschuldet, die Wittenburgs eigene Kompositionen -,,1st patch for Steve Reich", ,,2nd patch for Steve Reich " und ,,17 clips" (nach einer 0riginalkomposition von Stephan Froleyks) - sowie ,,FürAlina" von Arvo Pärt auszeichnet. Form und Struktur dominieren in den beiden Reich-Stücken, die in ihrem Minimalismus dem Vorbild durchaus das Wasser reichen können. Florian Wittenburg gestaltet auf der Marimba und den eingesetzten electronics einen sphärischen 5ound, dessen Ambientcharakter das prächtige Bild einer neo-minimalistischen Unmittelbarkeit zeichnet.", Klaus Hübner (Jazzpodium)
"In what is partly one of the year´s most interesting cover albums, Florian Wittenburg revisits classic modern works armed with a sampler and a computer language called Kyma. On “First Patch for Steve Reich”, he uses the same marimba patterns as “Drumming” and allows the program to shift its pattern along a Gaussian curve, he explains. The “wandering” effect this creates is mesmerizing – “hi-def” crystal clarity yet still warm. On 17 Clips´ second “patch”, he interweaves a vibraphone pattern and its reverse variation. Plummy and yummy, from cradle rocking to delayed sensory discombobulation and back again. '17 Clips' is an original composition. Wittenburg was supplied with twenty “clips” of cello and accordion by composer Stephen Froleyks, seventeen of which were finally used. “Convuluting” the original fragments, sorting them according to a proposed beginning, middle and end, he improvises a luscious arrangement, taking great gulps of air midway through, beautifully “performed” as it were, on sampler. A sweet, slow counterimage of the implacable Reichian tattoo and in fact the highlight of the album, as it perhaps should be. Canadian video artist Marcel Wierckx created a video interpretation of quivering grids and spirographics, included on DVD in the package", Stephen Fruitman (AMN reviews)
"Als intermezzi speelt Wittenburg ‘Für Alina’ van Arvo Pärt. Het staat twee keer op de cd, rond het stuk ’17 Clips.’ De Estse componist schreef het werkje in 1976 voor piano. Wittenburg speelt het op vibrafoon en ‘Für Alina’ blijkt zich daar uitstekend voor te lenen. De noten vermengen zich tot een mooie volle resonantie. In ’17 Clips’ put Wittenburg uit compositiefragmenten van de componist Stephan Froleyks. Froleyks verwees naar de fragmenten als clips vanwege de connotatie met filmmuziek. Wittenburg gebruikte er zeventien. Het resultaat is een langzaam verglijdende klank die soms wringt, wegsterft en dan weer aanzwelt. Het is muziek uit een desolaat landschap", Jan Nieuwenhuis (Gonzo)
"17 Clips is an interesting and rigorous project developed for CD and DVD by Florian Wittenburg and released by German sound art label NurNichtNur. The album takes its name from the third track and is based on sound fragments of cello and accordion provided by Stephan Froleyks, a colleague and co-author of these micro-scores. The individual scores, which had not been previously juxtaposed, now find themselves orchestrated in a grandiose and refined manner.", Aurelio Cianciotta (Neural)
"In ‘1st Patch For Steve Reich’ speelt Wittenburg een eigen spel door een marimba-melodie in twee versies te gebruiken, gespeeld met andere stokken. Dit klankverschil zorgt voor een auditief 3D-effect dat het hele phasing verhaal een eigen geluid geeft...Die elektronica bepaalt ook de titeltrack van de cd. Daarin kneedt en boetseert Wittenbrug gedurende meer dan twintig minuten, zeventien geluidsfragmenten voor cello en accordeon, gecomponeerd door Stephan Froleyks. Het werk van Wittenburg is zodanig precies dat de twee akoestische instrumenten vaak niet meer te onderscheiden zijn, waardoor het geluid verrassend homogeen, metalig en geheimzinnig ruimtelijk wordt...een alles behalve evidente combinatie die Wittenburg op deze cd opmerkelijk vaak weet te treffen.", Koen van Meel (Kwadratuur)
"Indeed ‘1st Patch for Steve Reich’, played by the composer using a marimba and electronics, is almost a masterclass in how to achieve the exciting phase effects which so preoccupied Reich in his 1960s work. What’s admirable is how Wittenburg, besides producing quite beautiful music, does it with such precision and with virtually zero in the way of aggressive attack. You have to listen quite closely to even identify the shifting patterns as the notes interlock with each other; minimalism for the doll’s house. He repeats the same triumph on ‘2nd Patch For Steve Reich’, played on the vibraphone...I’m guessing now, but it seems that ’17 Clips’ represents an elaborate and ingenious labour of layering, sampling, or editing (or all three methods), to produce a completely seamless whole of shimmering, delicate music of an unearthly beauty – and a piece which I suspect would be nigh-impossible to reproduce outside of the studio. The musical phrases feel like they’re somehow cascading in slow motion, like an impossible waterfall of ice crystals. While this one doesn’t have the ordered regularity of the Steve Reich piece, the precision of the composer’s thinking is still evident in the finished work.", The Sound Projector
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreAleatoric inspiration (2015)
01 Aleatoric inspiration - I
02 Pulses & Drones
03 Für Scarlett
04 Dark piece
05 Little permutation piece
06 Motiv Sabine
07 Piece for bowed piano and electronics
07 Aleatoric inspiration - II
“Dit is muziek op de grens van zijn en niet-zijn. De composities van Forian Wittenburg hebben de kaalheid van de pianowerken van Erik Satie en Olivier Messiaen, maar dan nog radicaler.”, Eddie Determeyer (Draai om je oren)
"The sparsely played piano sounds great, wether or not it's composed with chance operations or not. This is quite beautiful music, and little do I know indeed, along the lines of Cage and Feldman. I must say I am more pleased with the two longest pieces here, which is perhaps more of my expertise also. 'Pulses & Drones' is a very minimal piece of what sounds like sine waves colliding and slowly moving about. There are no pulses to be heard as such in this piece, but it has a beautiful, almost Alvin-Lucier-like austerity about it. In 'Piece for Bowed Piano & electronics' a bow plays the strings of the piano and perhaps that sound is amplified by the use of electronics, amplfying overtones and bring out ringing aspects of the sounds. This too is a 'slow mover' but it's less subdued than 'Pulses & drones; it's more present and alive and it forms a great counterpart to the other pieces. Both of these pieces are quite long and great. Together with the piano pieces they make a beautifully varied release", Frans de Waard (Vital Weekly)
"Wittenburg is een multidisciplinair kunstenaar. Hij componeert vanuit speciale theorieën en processen. Op dit album staan stukken waarbij bewust gebruik wordt gemaakt van toeval en onberekenbare factoren: aleatorische muziek. De door toeval gegenereerde noten en frases heeft hij soms bewerkt of aangevuld met zelfbedachte motieven. En zo is de muziek is een combinatie van toeval en systeem. Maar hoe klinkt die? Minimalistisch, uitgerekt, kaal, subtiel van dynamiek.", Vera Vingerhoeds (independant jazz professional)
"Stiltes maken duidelijk deel uit van de compositie, zoals bij Morton Feldman, vermoedelijk ook een inspiratiebron. Het lange elektronicastuk ‘Pulses & drones’, dat meditatief klinkt met zijn boventoonrijke ‘drones’ (dat zijn bourdontonen, geen vliegtuigjes) roept associaties op met LaMonthe Young, een pionier van de minimal music. Met die laatste stroming heeft het werk van Wittenburg overigens maar ten dele te maken. De repeterende motiefjes van Philip Glass of Steve Reich zijn hier ver te zoeken.", Herman te Loo (Jazzflits)
"One piece that was particularly effective was “Dark Piece”, an insistent and repetitious piece aptly titled. I think one must approach this music by resetting your frame of reference", Bob Rusch (Cadence magazine)
"Wittenburg’s persona (distinctiveness) shines through all the “gaps” (like between two planks of wood) of all the tracks. He is inspired by many things, but he remains himself. And thus he can inspire.", Z.K. Slaby (His Voice)
"Het idoom beweegt tussen de statische klankvelden van Morton Feldman, de helderheid van John Cage en het speelse van Erik Satie...De cd vormt een mooi organisch geheel. Blijkbaar is zelfs toeval een kwestie van smaak.", Jazz Bulletin (Nederlands Jazz Archief)
"It’s encouraging that someone as skilled as Wittenburg is interested in using a variant of improvisation in his work", Ken Waxmann (Jazz Word)
"Aleatoric Inspiration bevat geen gemakkelijke muziek. Maar de cd is wel een fraai voorbeeld van hoe eigentijdse componisten door eindeloos geëxperimenteer tot nieuwe inzichten komen. Die zullen nooit breed weerklank vinden, maar de moeite die Florian Wittenburg zich heeft getroost om van toeval een echte bouwsteen te maken, verdient grote waardering.", Rinus van der Heijden (JazzNu)
"Brilliant composer", Seth Weiner (Artist)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreeagle prayer (2016)
01 eagle prayer - I
02 Willow tree? - I
03 Koninklijk arpeggio
04 One white tree (piano version)
05 Willow tree? - II
06 p2s2p...
07 eagle prayer - II
“I just listened to Eagle Prayer several times, and am very struck by your elegance and refined phrasing - I shall be listening many more times tonight!", Jon Forshee (composer)
“I have just listened to the entirety of Eagle Prayer twice and I believe it is the most beautiful and accessible of your albums I have heard", L.J. Kopf (WWPV)
“I also listened through Eagle Prayer and really like how it moves in its entirety. Tracks I, III and IV are wonderful. As always you're solo piano works are really beautiful and haunting. Track III uses a synth in a way that I've never heard from you, it also has a hypnotic groove that creates a really great difference from the sparseness of the piano tracks.", Seth Weiner (artist)
“Wat een fijne verassing en wat een mooie muziek!", Wim Maasakkers (Stadsradio Helmond )
“The piano music here was inspired by the African fish eagle, and upon hearing that, Wittenburg wanted to imitate that on his piano, which results into two beautiful quiet pieces of piano music...It makes that this release contains quite diverse approaches when it comes to his music, and as such it is probably a fine calling card for the various interests Wittenburg has."", Frans de Waard (Vital Weekly)
“Het is een mooi gecomponeerd geheel geworden waarbij ik vooral een voorkeur heb voor de elektronische werken, m.n. die met John’s stem – die trekken mij meteen a.h.w. naar binnen, in de klanken, de sfeer, het verhaal. De synthesizerstukken hebben iets hemels en lichts wat een goed contrast vormt met de andere, toch wat donkerder en melancholieke stukken.", Nico Huijbregts (composer)
“ik vind hem mooi. Het idee van de eagle maar ook van een naar binnen gekeerde ruimte, wat ik bij de pianostukken ervaar. Het is ook een echte stille ruimte die zit tussen de tonen, die me aanspreken. De electronische stukken vind ik gewoonweg goed en verrassend en ze hebben een fijne vaart, zogezegd.", Danielle Lemaire (artist, curator Extrapool Nijmegen)
“Langzaam verschuiven de kleuren, als van een ouderwets lichtorgel – of van een nieuwerwetse batterij led-tuinverlichting. Wittenburgs compositiemethoden zijn niet bepaald orthodox. Voor 'Willow Tree?' fotografeerde hij een wilg in de tuin van zijn ouderlijk huis. De resulterende plaatjes zette hij met behulp van het Metasynth-programma om in geluidsbronnen, die op hun beurt aangestreken wijnglazen aanstuurden. Elders worden melodische flarden gepermuteerd, waarbij telkens een noot van de ene maat naar de vorige overwipt. Ga lekker mediteren, zou ik zeggen.", Eddy Determeyer (Draai om je oren)
“Inspiriert wurde das titelgebende Werk vom Ruf des afrikanischen Seeadlers, in Namibia gehört und aufgezeichnet, zurück zu Hause transkribiert sowie harmonisiert. Und dieses Stück strahlt Ruhe aus: die sich wiederholende Bassharmonik wirkt sehr geerdet, das kurze Motiv im Diskant klar und sauber. Es ist in seiner durchdachten Schlichtheit ebenso eindrücklich wie eingängig und friedvoll wie ein Gebet; passend dazu der Zusatz 'Eagle Prayer'...'Eagle Prayer' ist insgesamt die gelungene Verbindung von Ingenieurswissen und Komposition, bei der Stücke entstanden sind, die harmonisch-melodisch-rhythmisch agieren und re-agieren – in sich und mit dem Hörer. Es kommt durchaus zum Hörgenuss, aber nicht nur die Schönohren, sondern auch die Gehirnhälften arbeiten dabei mit. ", Barbara Mühlenhoff (Rheinische Post)
“Ook maakte hij van een van de boomtekeningen een pianostuk, ‘One white tree’, dat ontroert in zijn kaalheid. De andere stukken op de cd, zoals ‘Koninklijk arpeggio’ en ‘p2s2p’ voor synthesizer, zijn wat meditatief van aard. Hier valt de invloed te bespeuren van zowel Morton Feldman als Philip Glass", Herman te Loo (Jazzflits)
“Florian Wittenburg, a good German, as well as a musician, is also a great traveler and a keen observer of nature that surrounds us. So this new disc is in part inspired by a call of an African Fish Eagle, which he heard in Namibia, and partly by the structure of a weeping willow seen in the garden of his parents. The two striking pieces that divide Eagle Prayer are played on the piano, with trills, resonances and extensive use of silences...Willow Tree? is conducted instead by the liquidity of a synth which extend the performances of narrator John Devitt (recited poems: Epitaph and Glass). To act as a link there is another piece for piano, very melancholic, where the White Tree is possibly referring to a tree covered with snow (I like to think) and two long electronic pieces (Koninklijk Arpeggio and p2s2p ...). The first has a very melodic opening and closing theme and a central part which is more rhythmic and has Andean colorings. The second is a sumptuous symphony between ambient and minimal-baroque music. "Eagle Prayer" is an excellent job and is intelligently well balanced in its parts.", Bianca Zampi (Sands-zine)
"Bij het beluisteren doet de muziek namelijk intuïtief aan, terwijl er een rationele structuur aan ten grondslag blijkt te liggen. Ook de titel van het tweede lange stuk ‘p2s2p’ suggereert dat er sprake is van een weloverwogen (zij het betrekkelijk eenvoudige) vorm. Toch is de eerste indruk er een van meditatieve, introverte lyriek.", Gonzo Circus
"Diese CD zwischen des extrem fleißigen Komponisten und Musikers Florian Wittenburg aus Kleve hat den Charakter eines gut abgehangenen Konzertabends. Stück 1 und 7 sind identisch, als Rahmungen des Programms quasi. Insgesamt bleibt die Musik verhalten und bescheiden, bietet gleichzeitig aber genügend Varianz und auch die ein oder andere Überraschung. One white tree sticht zum Beispiel als nokturnal-puristisches Klavierstück heraus und bildet gleichzeitig auch das Zentrum, auf das all die anderen Stücke hinzuweisen scheinen; oder zu dem sie sich als bewußte Ablenkung verhalten. Da wäre zum Beispiel Koninklijk arpeggio, ein hauchend-fließendes Synthistück, das mit seinen huschend-versetzten Tönen fast wie eine heisere Flötennummer klingt. Oder Willow tree? I und II, jeweils mit Sprechstimme und strengen hochpitchigen Electronics fast an Computermusik der alten Schule erinnernd. Dann die erwähnte Abbiegung: p2s2p…, ein dick gepinseltes Ambientstück mit leichten New Age-Anklängen und viel waberndem Hallsound. Alles eingerahmt von eagle prayer, einem klaren Klavierstück mit viel Raum, dunklen Passagen und so aufgebaut, als wolle es immer wieder einen neuen Anlauf nehmen.", (Aufabwegen)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreDon't push the piano around (2017)
01 Eagle prayer
02 Triads
03 Imaginary bow
04 Für Scralett
05 One white tree
06 Quotes (part 1)
07 Quotes (part 2)
08 Quotes (part 3)
09 Quotes (part 4)
10 Quotes (part 5)
11 Quotes (part 6)
12 Motiv Sabine
13 Litany for one pianist
“Fraaie stukken en mooi gespeeld door Sebastiaan. Geslaagd project, kortom!", Nico Huibregts (composer, pianist, painter)
“I’d love to play it on my radio program”, Dean Suzuki (KPFA San Francisco)
But what about the music you ask? The music is very good, but in terms of say the development of classical piano music since the time of say WA Mozart to, well, Wittenburg and where the latter stands in that tradition, I have no idea. More Satie than Mozart I would think, with mostly contemplative tunes, quiet and introspective with much space between the notes. Excellent music for a quiet day..", Frans de Waard (Vital Weekly)
“It is quite lovely; I am already for a good many years a fan of Philip Glass' music and I find Florian's pieces very "Glassy" in an abstract but not imitative way, so I am quite happy. Thank you both for the gift of this wonderful music,", Steve Wolff (Listener)
“I couldn't consistently create good radio without these amazing sounds and words", Lauren Camp (KSFR Santa Fe Radio)
“The tone of the disc is reminiscent of the ECM releases, with a slightly more classical connection. Wittenburg has studied and written in a more modern classical zone than would generally be associate with jazz, but is situated comfortably in company with some ECM discs", Dave Rogers (WTJU)
“De muziek lijkt nog spaarzamer geworden. Wat resteert is de schetsmatige contour van een soort pure salonmuziek. Alle ballast is overboord gegooid, slechts de essentie resteert – of nog iets minder zelfs...Als de cd is afgelopen resteren suizende moleculen.", Eddy Determeyer (Draai om je oren)
“Alle lof voor pianist Sebastiaan Oosthout, die zich op fantastische wijze heeft ingeleefd in Wittenburgs klankwereld. Al met al is dit een zeer verrassende cd met heel veel muziek van de stilte. Gelukkig is Florian Wittenburg een componist die daarmee nu eens niet appelleert aan de smaak van een groot publiek, maar die geheel onafhankelijk een klankenuniversum schept dat - voor wie er voor open staat - een bijzondere ontdekking kan zijn.", Christo Lelie (Piano Bulletin)
“Wittenburg is highly creative and takes his artistic inspiration from everything around him. As a composer, he revels in playing with patterns and sequences. Whether animal sounds, words, or the spelling of a name, Wittenburg is quick to place his subject into changing structures where he plays with progressions and variants.", The Whole Note
“This CD by Florian Wittenburg, a German composer, is really beautiful and offers some piano compositions with strong preferences to Chopin, Satie, Cage and Feldman. On this occasion Wittenburg entrusts the performance to the capable hand of Sebastiaan Oosthout, a Dutchman, who intervenes directly with electronic manipulations only in Quotes Part 6. The references that I have given should portray compositions with suffused and peaceful tones, veined with moments of silence, in which the first part of the name that defines the instrument used is interpreted perfectly. Exceptions are the interlude of Imaginary Bow, composed of a sequence of persistent hammering notes, and the sixth part of Quotes, with a more rhythmic pattern and vaguely discordant tones. The accompanying booklet in which the composer comments the origin and structure of all the compositions is also highlighted.", Precila Dsouza (Sands-Zine)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreFour waves (2018)
01 Maarten slow and quick (organ)
02 Petite Magie Des Voix (part 1)
03 Morse2minor
04 Color und Talea (Studie)
05 Minor2morse
06 Petite Magie Des Voix (part 2)
07 Four waves
"It's good to see Wittenburg is moving again and exploring new territory…the two pieces in which he uses the student choir the voices become a very complex web of sounds that remind me of Cardew's 'The Great Learning', or the fading sound of seagulls. Sometimes similar happens in 'Minor2Morse' of shimmering bowed vibraphone sounds being heavily processed and sounding very good. The title piece I have mixed feelings about, but somehow I think I like the modern composition approach as executed by very modern pieces of software; a simple but effective piece of music. The conclusion is that even when not all of these pieces were well spend on me, I very much enjoyed the fact that Wittenburg explores new musical territory here.”, Frans de Waard (Vital Weekly)
"Hoewel de in Nederland opgeleide Duitser Florian Wittenburg uitgeschreven muziek componeert, refereert zijn muzikale hou- ding toch ook aan (vormen van) improvisatie. In de jaren zeven- tig en tachtig noemden we dat in ons land de ‘ongebonden muziekpraktijk’. Zijn vorige albums voor het Duitse label NurNichtNur getuigden daar ook van. De nieuwe cd, ‘Four Waves’, telt zeven composities die veel gebruikmaken van procestechnieken en minimal music- structuren. Het lange ‘Color und talea (Studie)’ voor fluit, vibrafoon en elektro- nica is het duidelijkste voorbeeld van het laatste. De langzaam verschuivende klankvelden van een met een strijkstok aangestreken vibrafoon (in ‘Morse2minor’ en ‘Minor2morse’) doen denken aan het werk van Morton Feldman en hebben een medi- tatieve inslag. Wittenburg is namelijk iemand die de tijd neemt om zijn muziek te laten horen., Herman te Loo (Jazzflits)
"The title track finishes the whole interconnected cycle off with a synthesis of four computer generated "instruments", bringing gentle waves (not a storm!) and a few flashes of lightning and winding it down to a melancholically "eternal" peace. We had expected everything, and yet we had not. And that is probably a good thing. Evolution is not a flight; it is a gradual glow of new challenges.", Z.K.Slaby (Kulturni Magazin)
"What strikes at first is the careful geometry of the record: organ - voices - vibraphone - vibraphone and flute - vibraphone - voices - synth. Also the durations of the pieces follow an extremely logic order: 7 - 4 - 4 - 14 - 4 - 4 - 7. Every piece pursues a symmetry concept, both within the same work and in association with its corresponding work, i.e.: Morse2minor and Minor2morse develop around two inverse itineraries and, thus, they result being a mirror version of each other. This research of symmetry frees the whole work from a purely minimal form, although each piece is effectively minimal in itself. In fact, the record embraces a variability and a juxtaposition of slow and rhythmic parts, long and short, 'pure' and 'manipulated' sounds, that escapes any kind of new-age conceptual thought. Variety is predicated upon each single piece - the remarkable first track is, for example, equally divided into slow and syncopated sections - and among different pieces: the Gothic murmuring of Petite magie ... is followed by a bowed and electronically handled vibraphone whose sounds move throughout the initial Morse signals and the continuous sonority of the second half. The central piece, with its fourteen minutes length, represents somehow the core of the record where flute, vibraphone, electronics, phasing etc. contribute to build a powerful, rich and magniloquent sound wave. "Four Waves" is an excellent starting point to explore the sound universe of Florian Wittenburg", Mario Biserni (Sands-Zine)
"'Maarten Slow And Quick' is the opening track of the new album by Florian Wittenburg. Since 2011 the composer has released a lot of works with Nur/Nicht/Nur, the same German experimental label who published the last project, Four Waves.After over a minute of silence, the sonority hammers hypnotically into the listener, with a delicate and pulsing touch, following an inspiration that this time is only apparently unintentional.The following first part of 'Petite Magie Des Voix' requires a change of perception in listening practice, because some micro-harmonies and a quite complicated vocal background fully infuse the track.Recognizing these elements is possible only if we reset our capacity to presume the possible sources of the sounds. 'Morse2minor' in its treatments is a thin song, but it owns an aestheticising feature, thanks to the absence of points of references.'Color Und Talea' hits with its modulations, thanks also to the flute contribution by John Devitt, with the regularity of the rythmic models and the emphasized and symmetrical melodic development. 'Minor2morse' asks us to once again sharpen our sound perception.The perfect duo made by the vibraphone of Daniel Hamburger and the basic electronics of Wittenburg may seem improvisatory, and actually the performers don’t clarify the nature of their work process.Some elements seem to originate from free forms but we will never able to know if this is due to a millimetric plan or the result of the partnership and the development of the recordings before the definitive making.The Berliner Florian Wittemburg studied Music Technology and Instrumental Performance in the Netherlands at the Utrecht School of Arts and later majored in Paris at the Centre de Création Musicale Iannis Xenakis.He worked with different instrumentalists and developed some performance projects with a large range of creatives (including for example also a sculptor).The ability to synthesize a music tradition from the historical avant-garde and the contemporary and electronic approach make this artist always very interesting, and his scores are always very controlled and sensitive.", Aurelio Cianciotta (Neural)
"Noeste arbeid, gewoon doorgaan en diepe liefde voor piano en elektronica hebben er weer voor gezorgd dat er een nieuw album van Florian Wittenburg op de burelen belandde. Sinds 2011 is dit – op bijna jaarlijkse basis – het zevende album,en daar zit niet voor niets een mooie constante lijn in. Want met rechte lijnen en consequent gebruik van tonen en geluid is het werk van de Nederlandse Duitser vergeven. Eigenlijk is wat Wittenburg doet een groot,in stukjes gehakt experiment en brengt hij daar regelmatig verslag van uit. Bij ‘Four Waves’ zijn de tracks zelfs in een eenvoudige liedjesvorm gegoten, ook al zijn de refreintjes en andere stukjes nauwelijks als zodanig te herkennen.Wittenburg zelf speelt orgel, synthesizer en vibrafoon aangevuld met elektronica, en met behulp van het HKU Studentenkoor en gastmuzikanten op vibrafoon en fluit komt een zeer uiteenlopend scala aan uitgewerkte probeersels aan bod.De ene track lijkt op chaotisch gemurmel, weer een ander is een mooi voorbeeld van minimal, en verderop gaan de lage registers voluit open. Zeer gevarieerd allemaal, spannend, en op het scherp van de snede –met Florian Wittenburg samen op geluidsreis.En alsof dat nog niet genoeg is, zit er bij de hoes ook nog uitgebreide informatie over een paar tracks.", (Gonzo Circus)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreDaily drone dream (2019)
01 Nachtfahrt
02 Soil cracks 1975 (sines)
03 Cloud 0461 (noise)
04 Daily drone dream
05 Soil cracks 1976 (sines)
06 Cloud 0465 (noise)
07 Gläserstreichen
"Wittenburg brings out the drone/ambient sound that I remember from his first release, 'Arte-Facts' (Vital Weekly 825), which I thought was not unlike the work of Thomas Köner. Perhaps that was also because Wittenburg used gongs back then, just like Köner on his debut CD, and here the sources are more electronic; only the bowed glasses and bicycle percussion could be recognized as such and yet both also add an additional, acoustic ambient flavour to the music. All of these pieces are carefully constructed, with a minimum of sound information, but enough to hold one's attention through each of these pieces. It has at times, in 'Soil Cracks 1975' a slight industrial music feeling, but at the same time is still somewhat subdued. This, altogether, made up for some lovely music.", Frans de Waard (Vital Weekly)
"Nice new work the German Wittenburg is giving us, right after the excellent "Four Waves" released last year. "Daily Drone Dream," actually, is a work shared with Stephan Froleyks, a musician and inventor of instruments, especially electroacoustic instruments. When it is Wittenburg alone speaking (both Soil Cracks and both Cloud), the composer moves between sinewaves and other noise to yield sober electronic canvases, not far from some pansonic music. In any case, it is in the three tracks shared with Froleyks where the CD offers the best of itself. When Froleyks joins Wittenburg's electronics taking on a bicycle percussion, daily drone instruments and bowed glasses (I let the reader's fantasy interpret what hides behind those names), the music reaches a point of absolute perfection, as it happens in Gläserstreichen, a delicate and thorough electroacoustic lullaby. This is the umpteenth confirmation that Wittenburg is a bizarre but attentive musician. It is also an incentive to find more about Stephan Froleyks, a musician whose discography is certainly worth to look for (starting with "Urgent" and "Fine Music With New Instruments").", Mario Biserni (Sands-zine)
You can order the CD via: NURNICHTNUR or digitally at Bandcamp - expand_moreBeyond the traceries (2020)
01 Beyond the traceries
02 Moving thirds (take 1)
03 Noise bowls (part 1)
04 Of exile
05 Moving thirds (take 2)
06 Noise bowls (part 2)
"Al ruim twintig jaar werkt Florian Wittenburg aan een coherent oeuvre, geent op een natuurkundigebenadering van het fenomeen klank. Van de Amerikaanse dichter Eric Pankey leende hij de titel 'beyond the traceries' - door hem elektronisch bewerkt tot witte ruis. De woorden verwijzen ook naar Wittenburgs compositorische uitgangspunt;hij besteed muzikale keuzen uit aan het toeval (de computer) maar heeft zelf het laatste woord.Dat geldt ook voor de in twee versies opgenomen stukken 'noise bowls' (klankschalen) en 'moving thirds' (kleine en grote tertsen):simpele muzikale uitgangspunten die hij met poetische kracht weet te laden.", Bert Vuijsje (Jazz Bulletin)
"And, finally, there are two pieces called 'Moving Thirds', or rather, two takes of those pieces,in which Wittenberg plays the vibraphone. These are perhaps the two pieces in which one recognizes the instrument best.Both these pieces are very quiet and contain quite a bit of 'space' between the notes, evoking very much a Zen-like state.It's exactly pieces such as these two, which makes it easy to see why Wandelweiser is the right label for this music.Perhaps this release is a bit over the place, displaying various interests from Florian Wittenberg as a composer.If you heard his name before and had no idea where to start, then 'Beyond The Traceries',I think, is an excellent place to find out more.", Frans de Waard (Vital Weekly)
"Op zijn nieuwste album, ‘Beyond The Traceries’ zet de Nederlands-Duitse componist Florian Wittenburg zijn muzikale speurtocht voort.Hij bedient zich hierbij van elektronica en akoestische instrumenten, zoals we van hem gewend zijn.In het titelstuken in ‘Of exile’ manipuleert hij stemklanken tot een interessant stuk ruis. ‘Moving thirds’, op vibrafoon, gaat over tertsen-ontwikkeling.Het spannendst zijnde twee takes van ‘Noise bowls’, waarbij glazen schalen voor de klankproductie zorgen.Het levert meditatieve muziek op, die tegelijk fascineert door het caleidoscopische effect van alle boventonen.", Herman te Loo (JazzFlits)
"The ambience is great, and I found myself in this very fluid and discontinuous space where materiality and immateriality at times coincide while fading in translucent waves of gentle, though intense energies…keep up the great work.", Giorgio Magnanensi (Vancouver New Music)
"Ein großartiges Werk des reduktionistischen Minimalismus, wie ich es nennen würde, dessen Andeutungen in früheren Werken zahlreich vorhanden waren(wie Sie anhand der vorherigen Rezensionen nachvollziehen können). Konkreter gesagt, sind dies akustische Vokal- oder Instrumentalklänge, die in Echtzeit digital verarbeitet werden.Unabhängig davon, ob es sich bei dem wesentlichen Thema um die Stimme, ein Vibraphon oder ein geriebenes Glasgefäß handelt,wird es auf mehr oder weniger dünnen Linien reduziert und mehr oder weniger von Krusten der Stille unterbrochen. Jemand hat die CD als von der Zen-Kultur beeinflusst gebrandmarkt,und dies bringt uns zurück zu klassischen Autoren wie Bernhard Günter, Thomas Köner und Radu Malfatti, mit Morton Feldmans klarer Silhouette im Hintergrund. Sicher,aber Wittenburg hat eine eigene Poetik und die ist gut erkennbar. Es ist Zeit, sich mit seiner Musik in Verbindung zu setzen, vorausgesetzt, Sie haben dies noch nicht getan.", Mario Biserni (Sands-Zine)
„In 1958 kwam het album Experiments in Sound van Johnny Richards uit (met het fraaie How Are Things In Glocca Morra). De titel klonk revolutionairder dan de muziek zelf,die goed viel bij fans van Stan Kenton. De nieuwe cd van Nijmegenaar Florian Wittenburg presenteert ook zo’n experiment met geluid maar dan veel ingrijpender, zo niet onnavolgbaar.Op twee stukken met de titel Moving Thirds (die een intermezzo vormen tussen enkele meer meditatieve elementen) slaat hij op de vibrafoon enkele noten aan die vervolgens elektronisch uitgerekt worden.In Noise Bowls 1 & 2 werkt hij met de basisgeluiden en harmonieën die ontstaan door twee glazen te laten klinken, en in het titelstuk (betekent zoveel als vlechtwerk) wordt een stem gemanipuleerd.Elektronische manipulaties die uitlopen in ‘white noise’, en toch heel geschikt als meditatieoefening.“, Coen de Jonge (Jazzism)
"The English word “tracery”, “flechtwerk” in German or “nervatura” in Italian can be translated in different ways, first of all as “interlace”, which is well suited to the idea of intricate electronic music,but also as “embroidery”, or “carving ”, or “design”, all of which testify to the delicate precision of the sounds produced by Florian Wittenburg. These are never quietist or too conciliatory,but rather fragile constructions made largely from the modulation of patches created by the author and then played live in real time...In its variation of different approaches,the continuum works well and the listening experience is very pleasant, condensed into only thirty minutes.", Aurelio Cianciotta (Neural)
"Dit album bevat een aantal verschillende stukken die echter goed als eenheid zijn te beluisteren. Het zeer subtiele titelstuk, ‘Beyond the Traceries’ en het verderop klinkende ‘Of Exile’ hebben het geluidsniveau en het ritme van de adem,niet vreemd want deze stukken bestaan uit tot ruis gemanipuleerde zang.", Ben Taffijn (Nieuwe Noten)
"Avec ce nouvel opus, Beyond the Tra c e r i e s, il confirme voire intensifie son approche minimaliste et/ou répétitive de la musique, en affinant son travail sur l’électronique.Il privilégie le traitement des harmoniques issues du jeu des xylophones (les deux versions de « Moving Thirds »), ou de bols en verre (les deux parties de « Noise Bowls »),les deux autres titres relevant d’un processus plus purement électronique, basé sur l’exploitation d’un bruit blanc confronté à la voix.", Pierre Durr (Revue et Corrigee)
"Algoryhthmische Musik gibt es auf Beyond The Traceries. Der Komponist und Musiker Florian Wittenburg war bei diese Stücken an der Bearbeitung von Klangmaterial in einer Form von Verflechtung interessiert.Synthetische und natürliche Basissounds werden in Programmierungen regelrecht zerstäubt, so dass eine stille, leicht zischelnde abstrakte Musik entsteht. Der Varianz zu Diensten hat Wittenburg neben die Stücke in dieser Methodik einige etwas dichtere und auch „musikalischere“ Stücke gesetzt.Die dronig-meditativen Noise Bowls (parts 1 & 2) und die warm mollig tönenden Vibraphonstücke Moving Thirds, wobei es sich laut Covertext um zwei verschiedene Takes des identischen Stücks handelt. Wittenburg hat mit diesen Nummern eine programmatische Auswahl für das auf Reduktionismus spezialisierte Wandelweiser Label geschaffen,die ohne viel Aufhebens in der Tiefe der Frage nachgeht, was wir unter „Musik“ verstehen können.", (Aufabwegen)
You can order the CD via: Edition Wandelweiser - expand_moreKranenburg Tree (2021)
01 Kranenburg tree (part 1)
02 1 minute silence
03 Kranenburg tree (part 2)
04 1 minute silence
05 Kranenburg tree (part 3)
06 1 minute silence
07 Kranenburg tree (part 4)
"I quite enjoyed this spacious music, with or without any reference to trees. The music has something quite dramatic, I think, something urgent if you will... It is quite a short release, which is the only downside of this otherwise beautiful release", Frans de Waard (Vital Weekly)
"Die Bestätigung von Wandelweiser als Verlag und einer im Wesentlichen weißen Verpackung weisen auf eine Art Kontinuität zum Vorgängeralbum hin. Eine Kontinuität, die durch das Hören der vier Tracks bewiesen wird, die immer noch einem reduktionistischen Minimalismus gewidmet sind, der Autoren wie Günter, Köner, Malfatti und Morton Feldman reflektiert, zu denen wir unbedingt John Cage hinzufügen müssen, dessen Figur durch die Zwischenspiele von Stille, die die vier Lieder voneinander trennen...,Kranenburg-Baum' bietet uns einen Autor mit einer Raffinesse und einer musikalischen Sensibilität, wie man sie in dieser Zeit der übermäßigen Argumentation selten findet. Aus diesem Grund hoffen wir, dass Wittenburg das bekannte italienische Sprichwort ,es gibt keine zwei ohne drei' kennt und annimmt.", Mario Biserni (Sands-Zine)
"Eine sehr reduzierte, gleichzeitig aber auch dichte Angelegenheit, die in Tonhöhe und Wellung sich langsam und auch etwas dramatisch verändert. Wie immer bei den Arbeiten von Florian Wittenburg liegt ein Teil des Reizes in der konzeptionellen Strenge, so auch hier.", (Aufabwegen)
"En dan die vier delen, nooit geweten dat een boom zo klonk. In het eerste deel horen we een lange drone, die wat verderop de vorm van een puls aanneemt en uiteindelijk uitmondt in een prachtig klanklandschap. Dit is meer dan één boom. De intensiteit neemt toe in het tweede deel, de muziek heeft hier zelfs soms iets beklemmends. En Wittenburg zag het goed, die stiltes werken prima als onderbreking van deze compacte geluidsmomenten. Overigens valt daarbij op hoe lang een minuut eigenlijk duurt als je zit te wachten op wat komen gaat. Het derde deel bijvoorbeeld, een statische drone, die verderop uit elkaar lijkt te vallen, de klanken worden steeds ijler en vluchtiger. Een deel ook waarin in de tweede helft weer wat meer kleur en spanning komt. Meer dan de andere drie delen heb je bij het vierde deel het gevoel dat de muziek voortkomt uit de stilte en ook verder is dit het meest contemplatieve deel van dit ‘Kranenburg Tree’. En net zoals het voortkomt uit de stilte lost het erin op.", (Nieuwe Noten)
"I understand Wittenburg’s musical inspiration here – since childhood I have loved sitting under trees and listening to them grow. This release is a great tree-listening addition. At under 30 minutes, it is short in length but multiple listenings will illuminate countless sweet electronic music moments.", Tiina Kiik (The whole note)
"Op het album ‘Eagle Prayer’ (2016) maakte de Nederlands-Duitse componist Florian Wittenburg al eens gebruik van het computerprogramma Metasynth. Hiermee kunnen beelden letterlijk omgezet worden in muziek. Voor de vierdelige compositie ‘Kranenburg Tree’ gebruikte hij een tekening van een boom in het Duitse stadje Kranenburg (gemeente Kleef). De meditatieve delen, elk 6:11 lang, worden gescheiden door drie keer een minuut stilte, om de oren weer even fris te maken. John Cage indachtig hoor je tijdens die minuut natuurlijk allerlei geluiden: de draaiende wasmachine van de buren, een overtrekkend vliegtuig of, in het geval van Wittenburg zelf, zijn tinnitus. Conclusie: stilte bestaat niet. Het eindresultaat van ‘Kranenburg Tree’ is evocatief, met een fraaie, trage ontwikkeling.", Herman te Loo (JazzFlits)
"The recording is an interesting use of mixed media, taking the listening to the next station/section with one minute of silence between stops. The aural trip is interesting and the material is nicely packaged.", Robert Rusch (Papatamus)
"There is a feeling of ethereal estrangement in Wittenburg’s work. In the first composition, an expansive drone holds our attention, its intensity increasing in the second piece. In the third piece, the sounds become lighter and more fleeting and in the final movement tension grows from silence, making this the most contemplative part of The Kranenburg Tree.", Aurelio Cianciotta (Neural)
"Each MetaSynth piece functions as a movement from point A to point B whereas the interjection of silence supports the feeling of becoming aware of one’s surroundings; the potential of the music spreading out into infinity… Extending this idea, it occurs to me that the silences are the truly composed pieces of music and it is the MetaSynth parts which are functioning as connective devices or “branches” rather than the other way around. The biggest silence is the one at the end of (part 4) where the disc shuts off and the listener is plunged into the limitless ideological potential of kranenburg tree.", Ed Pinsent (The sound projector)
You can order the CD via: Edition Wandelweiser - expand_more1- bis 4-stimmig (2022)
01 1- bis 4-stimmig (part 1)
02 Gedicht Nr. 10
03 1- bis 4-stimmig (part 2)
04 Gedicht Nr. 11
05 1- bis 4-stimmig (part 3)
06 Gedicht Nr. 12
"The three pieces for piano are quiet and reflective works, with precisely what Edition Wandelweiser Records prescribes (well, they don't, of course), a few notes and considered silence. It is quite beautiful and reminded me of Morton Feldman, but of course, in a very brief version here. The three poems are by Dutch author Cees Nooteboom, but read in German, and seem to be cut up, and sometimes lines are read simultaneously. It is both tranquil but also adds a mysterious quality to the music. It doesn't distract and is another layer of music. Within fourteen minutes, it is over, and I am between 'what is this all about' and 'wait, why isn't there more'; go to repeat and start again.", Frans de Waard (Vital Weekly)
"De in 1973 geboren Duits-Nederlandse componist Florian Wittenburg put uit een heel ander vaatje: de atonaliteit, vertoond in één tot en met vierstemmige klanken, dissonant, maar mild gespeeld in een andante tempo...De cd roept een bijzondere sfeer op, heel anders dan die van de meeste post-moderne muziek. Dit is echt een cd voor liefhebbers van bijzondere avantgarde. Verder houd ik deze recensie liefst net zo minimaal als alle facetten van dit product.", Christo Lelie (Piano Bulletin)
You can order the CD via: Edition Wandelweiser - expand_moreregenprasseln (2023)
01 heating noise (part 1)
02 rain pattering (part 1)
03 clock ticking
04 heating noise (part 2)
05 rain pattering (part 2)
"I hear the Cage legacy, I applaud the musical side of everyday sound, and Wittenburg does an excellent job. Still, I already knew from his previous releases that he was a skilled electronic music composer", Frans de Waard (Vital Weekly)
"Diese Klänge reichert der 51-Jährige durch subtile Elektronik an und erhöht die Melodie von Regentropfen oder dem hörbaren Vergehen der Zeit. „Ich bin intuitiv auf diese Klänge gestoßen und habe sie elektronisch angereichert“, erklärt der gebürtige Berliner. Es sei ihm darum gegangen, die musikalische Qualität der Klänge zu entdecken, „die uns im Alltag oft umgeben, denen wir aber häufig keine Aufmerksamkeit schenken“, erklärt Florian Wittenburg.", Claudia Gronewald (NRZ)
"Het maakt je bewust van het feit dat we vaak geen muzikale waarde en schoonheid meer ontlenen aan het tot ons nemen van de vele geluiden die ons dagelijks omringen. Vergeef het me maar het lukt me niet om de impact en fascinatie van deze cd onder nog meer woorden te vatten. Kortom, een cd die waard is om gehoord te worden. Oordeel zelf!", Cees van de Ven (Draai om je oren)
"It opens with the breath of a radiator before the spatter of a rain shower begins to drum on the windowpane, its timbre altered digitally. A ticking clock changes tempo several times before catching its own tail. Regenprasseln is a graceful, five-act playlet, just twenty-seven minutes long, on the little world of the everyday.", Stephen Fruitman (AMN reviews)
You can order the CD via: Edition Wandelweiser
Florian Wittenburg
Gemeindeweg 55
47533 Kleve
Telefon: + 49(0) 151 74201762
E-Mail: florianwittenburg(at)gmail(dot)com
Gemeindeweg 55
47533 Kleve
Telefon: + 49(0) 151 74201762
E-Mail: florianwittenburg(at)gmail(dot)com